یاران

یاران

یاران اگر که گوشه چشمی به ما کنند***البته که درد سینه ما را دوا کنند

از دل ناله برآمد ز هجر یار***کو هم دلان که دردِ دل مبتلا کنند

مُردم از جفای یار، ساقی پیاله کو***آب حیات ده که دفع بلا کنند

چشمم به انتظار سیلابِ اشک ریخت***هرگز نشد که به سیلابی شنا کنند

کار عاشقی همه درد است و انتظار***خوش صورتان جفا، بجای وفا کنند

گفتم ترک کنم یار بی وفاست***دل گفت نتوان که خوبان را رها کنند

بهار می طلبد می وساز و رقص یار***گفت با سازی بساز یاد جوانی چرا کنند

مویت سفید گشت و قدت خمیده شد***از تو گذشت پیران به جوانان دعا کنند

گفتا ز سر چشمه ای شراب وصل نوش کن***باشد که چشمه ای ز کار تو وا کنند

پیر شکر کرد که هستی اش از وصال اوست***عّشاق کی بتوان معشوق را رها کنند